W przypadku zerwania więzadła krzyżowego przedniego ALC za najbardziej efektywny sposób leczenia uznaje się rekonstrukcję operacyjną. Bez zastosowania tego rodzaju leczenia mogłoby, bowiem dojść do podwinięcia powierzchni stawowej, a samo kolano nie odzyskałoby pełnej sprawności. Warto jednak zaznaczyć, że niezbędnym elementem powrotu do sprawności po rekonstrukcji więzadła jest rehabilitacja. Co zatem dobrze jest wiedzieć na temat rehabilitacji w przypadku zerwania więzadła krzyżowego?
Rekonstrukcja więzadła krzyżowego a rehabilitacja
Jeżeli chodzi o urazy więzadła krzyżowego ACL to w ich przypadku rehabilitację można zacząć już przed planowaną operacją. Wykonywanie odpowiednio dobranych ćwiczeń przed zabiegiem pozytywnie wpływa na szybsze odzyskanie sprawności po operacji. Ponadto rozpoczęcie takiej rehabilitacji zapobiega powikłaniom. Rehabilitacja przedzabiegowa ma na celu odzyskanie jak największej ruchomości w stawie kolanowym. Polega ona na wykonywaniu takich ćwiczeń, które pomagają w powrocie do właściwych wzorców chodu oraz zmniejszają obrzęk. Jeżeli zaś chodzi o terapię po zabiegu rekonstrukcji ACL to zawsze powinna być ona prawidłowo dostosowywana do indywidualnej sytuacji pacjenta. Do wyboru mamy kilka schematów rehabilitacji. Najważniejsze jest, aby zawsze uwzględnić czas, jaki potrzebny jest do fizjologicznego powrotu tkanek do poprzedniego stanu.
Jakie są założenia najnowszych programów rehabilitacyjnych po rekonstrukcji ACL?
Zgodnie z założeniami najnowszych programów rehabilitacyjnymi okres unieruchomienia po operacji powinien być jak najkrótszy. Obciążenie kończyny powinno zostać wprowadzone już w ciągu pierwszej doby po operacji. Przez pierwsze 2-3 tygodnie pacjent powinien stosować ortezę przez całą dobę. Po około 2 tygodniach od zabiegu operacyjnego powinno nastąpić całkowite obciążenie chorej nogi. Jednak w przypadku dużego bólu należy korzystać z kul. Głównym zadaniem fizjoterapeuty w tym okresie jest prowadzenie takiej rehabilitacji, która zwiększy bierny wyprost w stawie kolanowym. Istotne jest również wzmacnianie głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego. Po około 4 tygodniach rehabilitacji powinien nastąpić wyprost w kolanie. Między 3 a 5 tygodniem pacjent powinien osiągnąć, co najmniej 90 stopniowe zgięcie w kolanie, a całkowita ruchomość rzepki i kolana powinna być osiągnięta miedzy 5 a 6 tygodniem rehabilitacji.
